oww... by now i should be reviewing my notes for my final exams but i choose to type in this blog for some updates in my life.
Cainta Catholic College celebrates it 50th year foundation week.
- this week was a very enjoyable one and also a tiring week. i really enjoyed in some events in that week like the field demo of the teachers and the musical plays. The play " the Condemned" moved me tears because of its strong attack of drama. Maybe i was a bit affected because the theme of the play was "losing someone". Gosh. =(
- The JS Promaneade night.
Magtatagalog na nga lang ako dito. eto na ang huli kong JS Prom sa Highschool. Nkakaiyak mang isipin pero gagraduate na kmi in 3 weeks time. tSk. Okay lets start the JS story.
February 20-21. Birthday ng mga super friendships kong sila Patz at Lance. Habang papasok ako sa highskul gate, muling bumalik sa akin ang mga alaala ng nkaraang taon. Ayokong magexpect na may magbibigay sa akin, but i cant help it. At ayoko na sanang alalahanin pa kaso talagang bumabalik sila sa utak ko. Anyways, that night turns my heart back into circulation again. Actually noong foundation week ko pa to nararamdaman. It is a very weird feeling. I began to be attached on someone again. And its weird bec. he's more matured person than me. okay.. in short mas matanda sa akin. Gosh. i dont know why but its getting more stronger but i just ignore it.
Balik tayo sa prom.
Ang naging first dance ko sa Prom ay c Patrick. Im thankful na siya ang first dance ko. haha... And then dahil wala pa si Sir Henry eh c Sir Marvin ang pumalit sa knya for the mean time. At si Sir ang naging 2nd dance ko. As the Time goes by, nakalimutan ko na lahat ng mga bumabalik sa utak ko dahil sa kanya. Si Kuya Marvin (outside the school campus :D) ang naging katabi at kausap ko buong gabi. He's a funny guy and masayang siyang kausap. Madali ko siang nakapalagayang loob. You know.... sa loob ng isang gabi ay may bago nanaman akong friendship.
He opened up his love life and his life to me. First time kong makakwentuhan ng ganun katagal ang isang teaher at hindi ako sa kanya nakaramadam ng pagkailang. Siguro dahil sa ilang taon lng ang agwat ng edad niya sa amin. the other boys of the class danced with me also. thank you guyz. Siya rin pla ang Last Dance ko. :D
halos nakakakabitin dahil puro dance song at kakaunti lng ang slow. hay... buti nalang at andyan siya. He's my SAVING GRACE.
Nagtapos ang gabi ng bitin at medyo masaya para sa akin. Hindi man ako nakatangap ng roses, nakatangap naman ako ng chocolate. Kahit free trial lang sa convinience store, masarap naman ito at masarap din ang nagbigay. hehehe... JOWK!!!!
This is the weird part.
I met ET, or ET Potato (courtesy of Mariz Ponti :D). It is unsual to have an attachment to somebody. somebody who doesn't fit. Hindi ko alam pero parang napagod narin akong umasa sa pag-ibig. O mas mgandang, nawalan na ko ng tiwala sa pagmamahal. Okay. Sabihin na nating masarap mag mahal sa simula pero kung hindi kayo edi hindi nga. There will be ways that will seperate you from each other. Sinumpa ko sa sarili ko na hihintayin ko nalang ang true love ko. Para hindi na masakit, para happy ending nalang.
Pero ano to??... tumibok ang puso ko.. is this love?, mutual understanding?. attachment?. o just a result of my singleness?
sabi ni utak kau puso : " pwede ka namang lumandi ngayon, single ka naman eh."
sabi ni puso kay utak : " palibhasa kasi puro isip ka lang, wala ka naman talagang nararamdaman scientifically. wala kang pain receptors. kaya pano mo mararamdaman ang pakiramdam ng pagkatakot na may mawala sayo muli dahil sa pag mamahal???!"
